အေတြးစကား(၃)(၂)

(ဒို႔မေသခင္---)

 ဒိုု႔မေသခင္ ဒိုု႔ရပ္ခြင္၀ယ္ 

၀င့္ထည္သာသနာ တင့္တယ္စြာတည္ေစဖိုု႔ ငါတိုု႔ျပဳရမယ္ ။

 ဒိုု႔မေသခင္ ဒိုု႔ရပ္ခြင္၀ယ္ 

႐ႈဖြယ္သာယာ ယဥ္ေက်းလိမၼာေစဖိုု႔ ငါတိုု႔ျပဳရမယ္။

 ဒိုု႔မေသခင္ ဒိုု႔ရပ္ခြင္၀ယ္ 

မ်ိဳးဂုုဏ္ထည္၀ါ ထိမ္းသိမ္းကာျဖင့္ ျမတ္ႏိုုးလာေစမႈ ငါတိုု႔ျပဳရမယ္။

 ဒိုု႔မေသခင္ ဒိုု႔ရပ္ခြင္၀ယ္

 ႏုုနယ္ခေလးအသိေပးကာ မမွားေစေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္အမႈ ငါတိုု႔ျပဳရမယ္။

 ဒိုု႔မေသခင္ ဒိုု႔ရပ္ခြင္၀ယ္

သက္႐ြယ္ႀကီးမား ဘိုုးဘြားမ်ားအား ေလးစားဂ႐ုု ကူညီမႈ ငါတိုု႔ျပဳရမယ္။

 ဒိုု႔မေသခင္ ဒိုု႔ရပ္ခြင္၀ယ္... 

တိုုင္းနယ္တပါး က်င့္ဆိုုးမ်ားအား မလိုုက္စားေအာင္ ေရွာင္ရွားတားမႈ ငါတိုု႔ျပဳရမယ္။

 ဒိုု႔မေသခင္ ဒိုု႔ရပ္ခြင္၀ယ္ 

သိမၾကြယ္အား ဘာသာျခားမွ ဆြယ္ျငားစုုစုု တားဆီးမႈ ငါတိုု႔ျပဳရမယ္။

 ဒိုု႔မေသခင္ ဒိုု႔ရပ္ခြင္၀ယ္ 

ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကား ေဆး၀ါးမူးယစ္ မက်န္ရစ္ေအာင္ ၀ိုုင္းက်ိဳးေဆာင္မႈ ငါတိုု႔ျပဳရမယ္။

 ဒိုု႔မေသခင္ ဒိုု႔ရပ္ခြင္၀ယ္ 

ေကာင္းဖြယ္စုုစုု ငါတိုု႔ျပဳမွ ဒိုု႔ေသရလ ွ်င္

 သမိုုင္းတြင္ရ တသသ မုုခ်ေကာင္းလိမ့္မည္။

 ကဲ ... သင့္သမိုုင္းက သင္ေရးတဲ့အတိုုင္း က်န္ရစ္မွာဆိုုေတာ့

 သင္မေသခင္ ေကာင္းေအာင္ျပင္ကာ ေရးခဲ့ပါလိုု႔ ေျပာခ်င္တယ္ ...

အေတြးစကား(၁၁)

(ေမ႔ေနၾကေသာ အက်ိဳးေပး)

ဗုုဒၶဘာသာဓေလ႔...

လွဴၾကၿပီေဟ႔ ဆိုုလိုု႔ကေတာ႔...ေၾကျငာၿပီး ဆုုေတာင္း...။

အေပါင္းေဝေနယ်ကိုု အမွ်ေဝ ေရစက္ခ် သဘာဝေပါ႔ေနာ္။

တစ္ရာဖိုုးလွဴရင္...တစ္ေထာင္ဖိုုးဆုုေတာင္း...တစ္ေသာင္းဖိုုးအမွ်ေဝ

ကုုသိုုလ္ကံေတြကိုုေပါ႔။

ႀကံဖန္ၿပီးေတြးတယ္ေျပာေျပာ...

သေဘာက်က် မက်က်...ေျပာရဦးမယ္။

ဒီအလွဴမွာ ေကြ်းေမြးရန္အတြက္...

အေသခံ အသက္ထြက္သြားရတဲ႔

ၾကက္၊ဝက္ေတြကိုု သတ္မႈကံ

ဘယ္သူခံမွာလဲဟင္။

အေတြးစကား(၁၀)

(ဝါးစားခံရသူမ်ား)

ဘဝခႏၶာရသူတိုုင္း မဆိုုင္းမတြ သြားရမွာကေတာ႔ သခ်ၤုဳိင္းဆီကိုုပဲ။

သခ်ၤဳိင္းဆီမေရာက္ခင္

အရင္ေရွ႕ေျပး...အမိန္႔ေပးထားတာက...ကာလ။

စဥ္းစားၾကစမ္း။

စကၠန္႔သံ တစ္ခ်က္ခ်က္နဲ႔...တုုိ႔သက္တမ္းေတြ တိုုတိုုသြားပါလား။

စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္ဆိုုရင္...တိုု႔သက္တမ္းေတြ တစ္မိနစ္ ေနဖိုု႔ေလ်ာ႔သြားၿပီ။

မိနစ္ေျခာက္ဆယ္ဆိုုရင္...တစ္နာရီအသက္ရွင္ဖိုု႔ ေလ်ာ႔သြားၿပီ။

ကဲ...အခ်ိန္ေတြ ကုုန္ႏိုုင္ခဲလိုုက္တာလိုု႔

ညည္းလိုုက္ၾကဦးေလ...။

တကယ္ေတာ႔

စကၠန္႔သံတစ္ခ်က္ဟာ...

ေသမင္းရဲ႕ ေရွ႕ေျပး တမန္ေတာ္ ကာလ က

တိုု႔သက္တမ္းကိုု ကိုုက္ျဖတ္ ဝါးစားလိုုက္တဲ႔ အံက်ိတ္သံတစ္ခ်က္လိုု႔

သိလိုုက္ၾကရဲ႔လား။

အခ်ိန္ကိုု အက်ိဳးရွိစြာ အသံုုးခ်ပါကြယ္။

အေတြးစကား(၉ )

(ဘာသာေရးလိုုက္စားသူ)

ဘုုရားပြဲထဲလည္း သူ...တရားပြဲထဲလည္း သူ...

သံဃာႏွင္႔စပ္ရာ...ဒုုလႅဘပြဲ၊ကထိန္ပြဲ၊ရွင္ျပဳပြဲလည္း သူ။

ဘုုန္းႀကီးပ်ံ၊အသုုဘ၊ဒုုမဂၤလလည္း သူ။

ဒီလူ...။

ဘာသာတရား အေတာ္လိုုက္စားတဲ႔ သူ။

သူ႕ မူကိုုၾကည္႔ေလ...

တိုုက္ပံုု ပုုဆိုုး အခ်ိဳးက်က်နနႏွင္႔

သုုမဂၤလ၊ဒုုမဂၤလ ပြဲဟူသေ႐ြ႕ အကုုန္ေတြ႕ ၊

ဒီကေန႔ေတာ႔ သူ႔အေၾကာင္း...အေပါင္းသင္းထံကၾကား၊

ဒီလူဟာ...ဘာသာေရးပြဲေတြမွာ..အၿမဲလိုုက္စားေနက်တဲ႔။

ကဲ...မွတ္ကေရာ။

ငါေရာ သူ႔လိုုျဖစ္ေနသလား။

သင္ေရာ သူ႔လိုုျဖစ္ေနသလား။

စဥ္းစား...။

မျဖစ္ေစနဲ႔ေနာ္။

အေတြးစကား(၈)

(အနာဂတ္သာသနာ၏တရားခံ)

ေထရဝါဒဗုုဒၶဘာသာမွာ မပါတဲ႔

ကိုုးကြယ္မႈ...ပူေဇာ္မႈ...ပသမႈ...က်င္႔ႀကံမႈ...အစုုစုုဟာ

မိ႐ိုုးဖလာဆိုုတဲ႔ အယူတစ္ခုုေၾကာင္႔

အေမွာင္႔ပေယာဂပမာ...ျဖစ္လာရတာပါ။

ပ်က္အစဥ္ ျပင္ခဏ...တဲ႔

အရင္ကမွားခဲ႔တာ အသာထား

အခုုဆက္မွားေနရင္ ေနာင္လဲမွားဦးမွာပဲ။

ကဲ...ဘယ္႔ႏွယ္လုုပ္ၾကမလဲ၊

ကေလးေတြအသည္းထဲ...ဒီအယူအစြဲေတြ ေပးခဲ႔မွာလား။

ဒီကေလးေတြက...လူႀကီးျဖစ္လာမွာေနာ္...

ကေလးေကာင္းမွ လူႀကီးေကာင္းမွာေပါ႔။

အနာဂတ္သာသနာမွာ...တစ္ခါလာဒါပဲဆိုုရင္ေတာ႔

တရားခံအစစ္ဟာ ဘယ္သူျဖစ္မလဲ...။
သင္႔ မိသားစုု သာသနာ သင္တာဝန္ယူပါ။

အေတြးစကား(၇)

(လုပ္ရပ္ေပၚမွာ မူတည္တယ္)

 အႏုပညာေလာကႏွင့္အားကစားေလာကေတြကို 

ေလ႔လာၾကည္႕႐ွုမိရင္း ေပၚလာတဲ့ အေတြးစေလးေတြပါ။ 

တစ္ခ်ိဳ႕အဆိုေတာ္ေတြက ကိုယ္ေအာ္တဲ့သီခ်င္းသံ 

သံစဥ္ကိုက္လား မကိုက္လား၊စည္းဝါးၿငိလား မၿငိလား၊

ပရိသတ္ရင္ထဲ ထိလား မထိလား မသိဘဲႏွင္႔ လက္ခုပ္ေလးတီးေပးပါဦးလို႔ ေတာင္းဆိုၾကေတာ့ 

ပရိသတ္က မတီးခ်င္ တီးခ်င္နဲ႔ တီးေပးရပါေရာ။ 

ေတာင္းဆိုမွုေၾကာင့္ တီးတဲ့လက္ခုပ္သံ အားေပးမွုအမွန္မဟုတ္ဖူး 

အားကစားဘက္လည္း ထိုနည္းတူပဲ အားေပးမွုအစစ္က ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေပၚမွာမူတည္တယ္၊ 

ကိုယ့္လုပ္ရပ္က သံစဥ္ကိုက္ စည္းဝါးၿငိ ပရိသတ္ရင္ထဲမွာ 

အခ်ိန္ ေနရာ အေျခအေန ခံစားမွု ကိုက္ညီလို႔ ထိၿပီဆိုရင္

 ေကာင္းကင္ႀကီးပြင့္ထြက္မလား လက္ခုပ္သံညံညံအားႏွင့္ ေထာပနာတရားျပဳၾကတယ္ေလ

 ေတာင္းဆိုစရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ္ေကာင္းေအာင္သာ ႀကိဳးစားပါ။

ဒီအတိုင္းပဲ မိတ္ေဆြ 

သင့္လုပ္ရပ္ ပတ္ဝန္းက်င္ပရိသတ္က ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။

အေတြးစကား(၆)

(အၿမဲတမ္းေတြးပါ)

လူဆိုုတာ အေတြးမကင္းပါဘူး.....။

ေလာဘအေတြး...ေဒါသအေတြး...ေမာဟအေတြး...။

အတိတ္ကိုုျပန္ေတြး...အနာဂါတ္ကိုုေမွ်ာ္ေငး...ေတြးလိုုက္ၾကတဲ႔ အေတြးေတြေလ

ပစၥဳပၺန္မွာေတြးသင္႔တာကိုု ေျပာမယ္ေနာ္။

ငါကဘာလဲ...ငါဘာလုုပ္ေနလဲ...ငါဘယ္ေနရာေရာက္ေနတာလဲ...အၿမဲေတြးပါ။

(ဥပမာ) စာေရးသူအရွင္ဆိုုပါေတာ႔

ငါကဘာလဲ...ရဟန္းတစ္ပါး။

ငါဘာလုုပ္ေနလဲ...ဘာသာ၊သာသနာႏွင္႔ဆိုုင္ေသာအလုုပ္။

ငါဘယ္ေနရာေရာက္ေနတာလဲ...ဘုုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း။

ဒီလိုု အေျဖထြက္ရင္ေတာ႔

လူမွန္...အလုုပ္မွန္...ေနရာမွန္...ဧကန္တိုုးတက္မယ္။

ငါကဘာမွန္းမသိဘဲ...အလုုပ္လြဲ...ေနရာလြဲ...ေနရင္ေတာ႔...

မွားဖိုု႔သာျပင္ေပေတာ႔။

ကဲ...ေတြးၾကည္႔စမ္း...

သင္ကဘာလဲ...သင္ဘာလုုပ္ေနတာလဲ...သင္ဘယ္ေနရာေရာက္ေနတာလဲ...

အၿမဲ...အၿမဲေတြးၾကည္႔စမ္းပါ။
အၿမဲေတြးပါေနာ္။

အေတြးစကား(၅)

(ၾကားလား)

ဟဲလိုု...ၾကားလား။

ယမမင္းလက္ အနက္ေရာင္ စကားေျပာစက္တစ္လံုုးကိုု ကိုုင္၊

႐ံုုးထိုုင္ေနပံုုကိုု ၾကည္႔စမ္း။

ဟဲလိုု...ဘာဂဏန္းထြက္လဲ ၾကားလား၊ႏွစ္လံုုးက ဇရာ၊သံုုးလံုုးက မရဏ။

ဟဲလိုု...ဘယ္အသင္းႏိုုင္သြားလဲ ၾကားလား၊

သုုခႏွင္ဒုုကၡၿပိဳင္ ဒုုကၡအသင္းကႏိုုင္ ဟဲလိုု...ၾကားလား။

ေလာကီစီးပြား တိုုးပြားဖိုု႔ရွာေနစဥ္...ေသမင္းကိုု အစဥ္ေမ႔၊

ဒီကေန႔ျပန္စဥ္းစား...

စီးပြားရွာ သြားလာေနတာ ေလာကီအတြက္၊

အသက္ကိုုအရင္းတည္ ေသမင္းျပည္ႏွင္႔အဆက္အသြယ္ျပတ္ သင္႔လုုပ္ရပ္မွန္ပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔...ေလာကုုတၱရာတရား ႀကိဳးစားၿပီးရွာမယ္ဆိုုရင္ သတိဝင္.....

ေသခ်ာေတြးႀကံ...မနက္ျဖန္ႏွင္႔သံသရာ...ဘယ္ဟာပိုုနီးသလဲ...

ဟဲလိုု...ၾကားလား။

အေတြးစကား(၄)

(ဘဝရထား)

ဘူတာမွာ ရထားေစာင္႔

ေရာက္သင္႔တဲ႔အခ်ိန္ထက္ ေနာက္က်ေနတာေတာင္မွ

ရထားက ေပၚမလာ။

ဘူတာတြင္းမွာေတာ႔...

လူခ်င္းထိမတတ္ ညွပ္သပ္ေနၾကတာကအမွန္။

ဆူညံေနၾကတာကလည္း မနား၊

ဟိုုသြားဒီသြား လမ္းသလားေနသူေတြကလည္း တစ္ေမွာင္႔၊

တစ္ေယာက္တမူ ပံုုစံေတြယူထားၾကတာကလည္း မ်ိဳးစံုု။

အားလံုုးအကုုန္သည္...

စီးနင္းလိုုက္ပါရန္ စက္ရထားေစာင္႔ဆဲ။

အသက္ရထား...ဘဝရထား...ခႏၶာရထားက

ဇာတိဘူတာမွထြက္...ဇရာဘူတာဘက္ကိုုေမာင္း...

ေညာင္းလွ်င္ ဗ်ာဓိဘူတာဝင္ကာနား၊

ဆက္သြားလွ်င္ခရီးဆံုုး...တစ္ဝုုန္းဝုုန္း တစ္ခ်က္ခ်က္နဲ႔...

မရဏဘူတာဘက္ေျပးေနတာကိုု သူတိုု႔မသိ၊

သူတိုု႔သိခ်င္တာ...

ရထားဘယ္ခ်ိန္ဆိုုက္မွာလဲ။

အေတြးစကား(၃)

(ဒိုု႔မေသခင္)

သမိုုင္းဆိုုတာကိုု 

လူသားတိုုင္း အသိအမွတ္ျပဳ တန္ဖိုုးထားတတ္ၾကတယ္ ...

ဒါေၾကာင့္လည္း ကမၻာ့အစသမိုုင္း လူသားအစသမိုုင္း

တစ္ခုုႏွင့္တစ္ခုု ခိုုင္းႏႈိင္းတြက္ဆ ၿပိဳင္ဆိုုင္ေနၾကတာေပါ့ ။

ဗုုဒၶသမိုုင္းကိုု ဗုုဒၶ၀င္
သာသနာ့သမိုုင္းကိုု သာသနာ၀င္

မင္းတိုု႔၏သမိုုင္းကိုု ရာဇ၀င္
စသည္ျဖင့္ ၀င္ေပါင္းမ်ားစြာရွိေနၾကတာေပါ့ ။

သမိုုင္းဆိုုတာ အေထာက္အထား
ဘယ္လိုုျဖစ္ပြား ဘယ္လိုုလႈပ္ရွား 

ဘယ္လိုုေျပာၾကား ဘယ္နားမွာတည္
ဘယ္နားမွာရွိ ေ၀ဖန္သိစရာေတြပါ။

အျခားသမိုုင္းေတြအသာထား
လူသားဆိုုတာ ကိုုယ့္သမိုုင္းကိုု ကိုုယ္ေရးရတာေလ ...

ဒီေတာ့ ... ကိုုယ့္သမိုုင္း အ႐ိုုင္းမတြင္ရစ္ရေလေအာင္

လူေသေပမယ့္ သမိုုင္းမေသရေလေအာင္ ...ဒိုု႔စြမ္းေဆာင္ဖိုု႔ လိုုအပ္တယ္။

အေတြးစကား(၂)

(သူတိုု႔လိုုမ်ား)

သင္ေနထိုုင္ရာအိမ္...

ေခါင္ကမွ မိုုးမလံုုေတာ့ တစ္အိမ္လံုုး႐ြဲေတာ့မေပါ႔။

သင့္အိမ္ရဲ႕ ည...

အလင္းရဖိုု႔ ထြန္းညွိစရာ ဘာမွမရွိေတာ့ ေမွာင္ေတာ့မေပါ႔။

သင့္အိမ္ရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး...

ခ်က္ျပဳတ္စရာအတြက္ ဝယ္ရမည္႔အသျပာ ေငြဟာမရွိေတာ့ ငတ္ေတာ့မေပါ႔။

ဝတ္ဆင္စရာအတြက္ ဝယ္ရမည္႔ ေငြပိုုက္ဆံ မွန္မွန္မရွိေတာ့ အေဟာင္းေလးဝတ္ေပါ႔။

ဒါေပမယ္႔...သင္႔ရဲ႕ ဟိုုဘက္အိမ္...တစ္ႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ လွမ္းၾကည္႔လိုုက္စမ္းပါ.....

မိုုးေရမစိုု...ေန႔လိုုညခင္း ထိန္ထိန္ကိုုလင္းေနတာပဲ၊

စားပြဲေပၚကိုုလည္းၾကည္႔လိုုက္ဦး

အေကာင္းဆံုုးအစားအစာ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာကိုုစံုုလိုု႔ပဲ။

တစ္ေန႔တစ္ေန႔...လွဲလွယ္ဝတ္ဆင္ေနၾကတာကလည္း မ႐ိုုးႏိုုင္ေအာင္ပဲေနာ္။

ကဲ သင္ျမင္ၿပီမဟုုတ္လား...။

သူမ်ားအိမ္ေတြ...အဆင္ေျပေနၾကတာမ်ားေလ

ဒါေတြက မထူးဆန္းပါဘူး...သူတိုု႔အိမ္က တစ္အိမ္သားလံုုး အလုုပ္လုုပ္ၾကတယ္ေလ။

တစ္​​ေျမထဲမွာ

(တစ္ေျမထဲမွာ)

ကမၻာေျမအက်ယ္ႀကီးထဲမွာ

 ဒီနယ္တြင္ ဒီလူစု ယခုလိုစုေနၾကရတာ ဘဝေရစက္။

 ဆံုလာတဲ႔ေရစက္ မပ်က္ရေလေအာင္ ညီေႏွာင္သားခ်င္း စိတ္ရင္းကိုေမြး အားေပးကူညီ။

 လူမ်ိဳးတူသည္ မတူသည္ကို ေဘးမွာထား

 လူသားခ်င္းေတြပဲ မဟုတ္လား။

 တစ္ေျမထဲေန တစ္ေရထဲေသာက္ 

တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ဦး ၾကည္ႏူးစြာဆက္ဆံ 

အမုန္းရန္ေတြကိုထိန္း တစ္စိမ္းေတြလိုမေနႏွင့္။

 တစ္ေယာက္ရဲ႕အခက္အခဲ လက္တြဲလို႕ရင္ဆိုင္

 ဘာသာခ်င္းလည္း မၿပိဳင္ၾကႏွင့္၊

 အာသာခ်င္းလည္း မဆိုင္ၾကႏွင့္။

 ၿပိဳင္ဆိုင္ၾကတာ သူစိမ္းေတြအလုပ္၊

 ဒို႔တစ္ေတြက တစ္ေျမထဲေန---တစ္ေရထဲေသာက္---တစ္မိုးေအာက္မွာ

အတူတူေနၾကတာ မဟုတ္လား။

အေတြးစကား

အကြ်ႏ္ုုပ္၏ blog ကိုု ဝင္ေလ႔လာေသာအခါ ေလာကအေရးကိုု ဓမၼႏွင္႔ေတြးၿပီး ခပ္ေျဖးေျဖးဖတ္ေစခ်င္ပါသည္။(ေအာင္မံုုေ႐ြး)