အရက္ဆိုုတာ ေသရည္လိုု႔ေခၚတယ္
ဘာေတြေသတာလဲ
ဘဝေတြ၊ပညာေတြ၊ရာထူးေတြ၊ဥစၥာေတြ၊ဂုုဏ္သိကၡာေတြ၊သက္တမ္းေတြကိုုေပါ႔။
အရသာကိုုၾကည္႔စမ္္း...
ဖန္ပူစပ္ၿပီး...ျပန္လည္းအန္တတ္ပါတယ္ကြယ္။
ရွက္မႈဆိုုတာကိုု ေဘးဖယ္ထား
စလြယ္သိုုင္းသြားတဲ႔သူ႔ကိုု...
ရပ္ရြာက မႀကိဳက္။
အမိုုက္ထိပ္ေခါင္ အာေခါင္ျခစ္ၿပီး...
ေအာ္ခ်င္ရာေအာ္၊ဆဲခ်င္ရာဆဲ၊လဲခ်င္ရာလဲ၊ကြဲခ်င္ရာကြဲ၊ၿပဲခ်င္ရာၿပဲ...
သူ႔ေဆြမ်ိဳးေတြစိတ္ထဲ ဝင္ၾကည္႔ေတာ႔ မ်က္နာငယ္ၾကရွာမွာေပါ႔။
သူေသရင္...အပါယ္က်၊
လူျဖစ္ရလည္း႐ူး...
အမူးသမား မျဖစ္ေစနဲ႔ေနာ္။
No comments:
Post a Comment